Gdybym wcześniej przeczytał na Filmwebie, że "rewelacja", "świetny", zobaczył te wszystkie 10 i 9 itp. byłbym jednak rozczarowany. Film zły nie jest, aktorstwo przyzwoite, od strony technicznej wszystko w porządku, ale sama historyjka trochę płaska. Wystarczyłaby na komedię, a to przecież nie ten gatunek. Chciałoby się nawiązać z bohaterami jakąś więź, ale nie bardzo jest ją o co emocjonalnie zaczepić.

______________ SPOILER___________


Rozczarowuje jednak zakończenie. Rozumiem, że Jacek chce uwolnić brata od cierpień, ale dlaczego jednocześnie godzi się na samobójstwo dziewczyny? Bo w gruncie rzeczy ona go nie obchodzi? Jej motywacje też są egoistyczne. Po jej słowach do policjanta, że wyjeżdża daleko, ale będzie pisać, spodziewałem się, że może np. zabierze Tomka na dach i tam go zepchnie do "latania". Wyjazd byłby zgodną na ewentualne więzienie, rodzajem poświęcenia i pierwszym krokiem do wyjścia z szafy. A ona tymczasem korzysta z okazji i załatwia swoją własną sprawę, ustawiając Jacka w roli strażnika pilnującego, by tym razem wszystko się udało.

Ktoś może zapytać, dlaczego od trójki popieprzonych bohaterów oczekuję niepopieprzonego zakończenia. Otóż właśnie po to, by poczuć do nich choć cień ludzkiej sympatii, a nie patrzeć na nich z boku jak na podskakujące, czasem śmiesznie, czasem żałośnie, marionetki.

Autor jednak poszedł wyraźnie na popieprzoną łatwiznę.