Film pokazuje obraz terroryzmu na wielu płaszczyznach, nie zatrzymując się tylko na jednym wybranym współczesnym aspekcie. Z jednej strony mamy płaszczyznę historyczną, gdzie próbuję się widzowi wyjaśnić źródło terroryzmu, że nie jest on wytworem współczesności. Z drugiej strony płaszczyznę społeczną, głównie na tle rywalizacji kultury żydowskiej i arabskiej. Ale również płaszczyznę ideologiczną idącą w konflikt IRA, czy ETA. Wyjaśnienie psychologiczne działań terrorystów są spotęgowane wywiadami z ludźmi, którzy stracili swoich bliskich w zamachach. Mimo wielu aspektów film ma przemyślaną konstrukcję i jest niezwykłą alternatywą dla niezbyt dobrych publikacji o terroryźmie.